ഒരുപീലിക്കൊടിതൻറെ ചുരുളോലുംമുടിമാടി

ത്തിരുകിപ്പാലൊളിതൂകും ചിരികണ്ടെന്നാൽ

വരുമെൻറെമനതാരും അരുമപ്പാൽക്കടലായ്നിൻ

ചിരിതൂകും തിരമേലേസരസംനീന്തീ

സ്വതസിദ്ധം തിരുഹാസം മതിമുന്നിൽ അതുകാന്തം

സിതലജ്ജം തരളാബ്ജം ലതമേൽകുന്ദം

സ്മിതമേകും ഒളിതൻറെ ച്യുതിതീണ്ടാ പ്രഭകണ്ടാൽ

നതശീർഷം തൊഴുകുന്നാ ദ്യുതിതൻമുന്നിൽ

തുളപോലേ മുറിവാലിന്നുളവാകും മമദേഹം

വിളയാടൂ വിരലാൽപ്പാഴ്മുളപോലെന്നിൽ

മുളതോൽക്കും കളനാദം കുളിരേകും കരളാകെ

വളരുമ്പോൾ വരളാത്ത പ്രളയം തന്നേ

അലതല്ലും ഒലിതന്റെ നലമോലും പുളിനത്തിൽ

പലവർണ്ണം മമദാഹം മലരുംചേലിൽ

ജലദത്തിൻ ഘനവർണ്ണം തുലനം നിൻവിരിമാറിൽ

അലരെല്ലാം നറുമാല്യം മലരൊന്നാകേ

ഫണിമേലെനടമാടും അണിയാൻനിൻപദയുഗ്മം

അണിചേർന്നീപ്പദമാകെ കിണിതൻതാളം

മണിവർണ്ണാ തവപാദം പണിയാനീ പദശ്രേണി

ശൃണുനീയെൻ ഹൃദയത്തിൻ മണിതൻ നാദം

നവനീതം കുഴയുംപോൽ പവഭാവം നുകരേണം

അവഗാഹം, കവനം നീ അവധാനത്താൽ

തവതൃക്കൺ കൃപവീണെൻ ധവമോലും മനസ്സിൻറെ

ദവനാശം* ഭഗവാനേ ജവനം വേണം

ഇടചേർന്നും തുടരുന്നീ നടമാടും വിഷയങ്ങൾ

ക്കിടയിൽനീ സ്ഥിരമുണ്ട്, "ഇടയൻ" തന്നേ!

നടനത്തിൽ മമചിത്തം ഉടനീളം മുഴുകുമ്പോൾ

ഉടയോനേ അറിവീലാ ഇടയാനിന്നേ

അജയൻനീ അജിതന്നും ദ്വിജമിത്രം തവവക്ത്രം

കജസൂനം നറുകഞ്ജം രജതം ചാന്ദ്രം

വ്രജബാലാ പ്രജപാലാ നിജതേജോമയബിംബം

ഭജരേഹം യദുജാതാ ഭജതത്പാദം

പ്രാസം: അഷ്ടപ്രാസം + അനു

*ഭവം ഉണ്ടെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞവന് ഭവനാശവും അർത്ഥിക്കാം