കൃഷ്ണഹരി

കൃഷ്ണഹരി

ഏകൂ വിനായക! ഭവാൻ കൂർമ്മബുദ്ധിയിവ-

നാ കൂർച്ച വേണമിനിയെൻ കൂടഖഡ്ഗമതു്

നീ കൂടെയെങ്കിലകമേ കൂവരപ്രതിഭ

സാകൂതമേകു കൃപ കൈകൂപ്പിടുന്നരികെ

( കൂർച്ച - മൂർച്ച/മുന കൂടഖഡ്ഗം - മറച്ചുവെച്ചവാൾ കൂവര - സൗന്ദര്യമുള്ള സാകൂതം - ഉദ്ദേശ്യപൂര്‍വകമായി/അര്‍ത്ഥവത്തായി)

നാരായണായ നമ നാരായവേരുലകി-

നാ രായഹേതുപതി നാരായമാണിവനു്

നാരാധിപാ മതധുനാ രാ വെളുക്കുവതി-

നാരാണു വേറെയിഹ? നാരായണാ ഹരി ഹി

(നാരായവേര് - മുഖ്യമായ/ ആധാരം/ നിലനിറുത്തുന്നത്

രായം - സ്വർണ്ണം/ധനം നാരായം - എഴുത്താണി നാരം - നരധർമ്മം/നരസമൂഹം മത് - എൻ്റെ അധുനാ - ഇപ്പോഴുള്ള രാ - രാത്രി/ഇരുൾ ഇഹ - ഇവിടെ ഹി - തന്നെ/തനിച്ച്)

വാക്കാണു സത്യമതിനൊക്കുന്നപോലെ തവ

തൃക്കൈതരും വരമുദിക്കേണമെൻ മനസി

കേൾക്കുന്നു സോദരികണക്കെന്നു വാണി, മമ

നാക്കിൽ വിളങ്ങിടുവതാക്കില്ലെ കൃഷ്ണ! ഹരി

(ശ്രദ്ധയോടും വിശ്വാസത്തോടുംകൂടി

ഏതേതു ദേവതകളെ ആരാധിച്ച് ഏതേതുകാമനകൾക്കായി പ്രാർത്ഥിക്കുന്നുവോ അത് കൊടുക്കുന്നത് ഞാൻ തന്നെയാകുന്നു എന്ന ഗീതാവാക്യം 7:22 ആധാരമാക്കി എടുക്കുന്നു. കൂടാതെ വാണി സരസിജനാഭസോദരിയുമാണല്ലോ)

പൊല്ലാപ്പുകാട്ടി വരി പൊല്ലാത ശൈലിയിലെ

വല്ലാത്ത വീഴ്ചകളുമില്ലാ തെളിച്ചമഥ

കില്ലാകെമാറ്റി പദകല്ലോലമായിയവ-

യെല്ലാമെനിക്കുതരു സല്ലാപഭാഷി ഹരി

(പൊല്ലാത - ചീത്തയായ/ശോഭിക്കാത്ത അഥ - അനന്തരം കില്ല് - സംശയം/ക്ലേശം കല്ലോലം - തിര, പദങ്ങൾ മനസ്സിൽ ഉറവെടുക്കുന്നതിനാൽ സന്തോഷം എന്നും എടുക്കാം സല്ലാപഭാഷി - സരസമായി ഭാഷണം ചെയ്യുന്നവൻ)

കീലാലമായിവരുമാലാപവേണുവിലെ

ജാലാദിവേലപടി,യാ ലാഘവത്തിലൊരു

കാലാതിവൃത്തിപദചേലാലൊരുക്കി കവി

പോലാക്കിടാനിവനെ പാലാഴിമങ്കപതി

(കീലാലം - തേൻ അതിവൃത്തി - കവിഞ്ഞുനില്‍ക്കൽ/ജയിക്കല്‍)

കാമ്പുള്ള വൈഖരി വിളമ്പിത്തരുന്നസുധ-

യിമ്പത്തിലായ് കതിരിടുമ്പോളതിൻ മഹിമ

കമ്പം കുറഞ്ഞു, പലതുമ്പങ്ങളങ്ങകലെ

സമ്പൂർണ്ണനാം നിപുണനമ്പാടി തന്റെനിധി!

(വൈഖരി - പുറത്തുവന്ന വാക്ക് കമ്പം - ഭയം/സംഭ്രമം തുമ്പം - ദുഃഖം)

കംസാരി നീയിവനു ഹംസാധിരൂഢയുടെ

ഭാസാവിഭൂതിയൊരു ഹംസാപ്തവിദ്യപടി

ആ സാരമാകെ വരമാസാരമായ്പ്പൊഴികെ

കാസാരമായ്ത്തരിക നീ, സാദരം തൊഴുവു

(ഹംസാധിരൂഢ - സരസ്വതി ഭാസാവിഭൂതി - തിളക്കത്തിൻറെ ശക്തി/ഐശ്വര്യം ആപ്ത - വിശ്വസിക്കപ്പെട്ട/ ലഭിക്കപ്പെട്ട; വെള്ളവും പാലും കലർത്തിവെച്ചാൽ ഹംസത്തിന് പാൽ മാത്രം കുടിക്കാനാകും എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു വിദ്യ അറിയാം. നീരക്ഷീരവിവേകം എന്നത് നന്മതിന്മകൾ വേർതിരിച്ചറിഞ്ഞ് നല്ലതുമാത്രം സ്വീകരിക്കുന്ന വിവേകമായി വിവക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. ആസാരം - പെരുമഴ കാസാരം - തടാകം)

ആങ്കാരമാം നിബിഡപങ്കം നിറഞ്ഞിവിടെ

സങ്കോച,ശങ്കയതിസങ്കീർണമാണു മതി

കൈങ്കര്യഭാവമൊടെ സങ്കീർത്തനം ജപന-

മെങ്കിൽ ഭവാനിവിടെ നങ്കൂരമിട്ടരുളു

(ആങ്കാരം - അഹങ്കാരം പങ്കം - ചെളി കൈങ്കര്യം - ദാസ്യം)

വീറുള്ളമായ മനമേറുന്നു മൂടലൊടെ

കാറുള്ളപോലെ ചിതിതാറുന്ന നേരമൊരു

തേറുന്നമിഥ്യയുടെ മാറുന്നകാഴ്ചകളി-

ലൂറുന്ന മോഹമിതു മാറില്ലെ കൃഷ്ണ! ഹരി

(താറുക - താത്കാലികമായി നിന്നുപോവുക തേറുക - വര്‍ദ്ധിക്കുക

മാറുന്ന കാഴ്ചകൾ - മാറിമറിയുന്നതൊന്നും സത്യമാകില്ല, സത്യമെന്നാൽ 3 കാലങ്ങളിലും മാറാതെ നിൽക്കുന്നതാകണം)

പൊങ്ങുന്നു നൂറുവിഷയങ്ങൾ തരുന്ന ചല-

നങ്ങൾ നിറഞ്ഞനടനങ്ങൾ മനസ്സിലവ

നീങ്ങുന്നതിന്നിടയിലങ്ങുന്നഹോ! ഇടയ-

നങ്ങല്ലെ, പിന്നണിയിലങ്ങല്ലെ കൃഷ്ണ! ഹരി

(അഹോ - ആശ്ചര്യസൂചകം ഇടയൻ - ഇടയിൽ നിൽക്കുന്നവൻ ഇടയിൽക്കൂടെ കാണുന്നത് അതിനും പിന്നിലുള്ള ഒന്നാകണമല്ലോ)

തെണ്ടിത്തിരിഞ്ഞു മതി മണ്ടുന്നതുണ്ടിവിടെ-

യിണ്ടൽ രുചിച്ചകഥ മിണ്ടാനുമാക ഹരി

രണ്ടല്ല,യെൻ്റെ മിഴി കണ്ടോരനേകവിധ-

മുണ്ടിങ്ങു കൃഷ്ണ! ഹരി കണ്ടില്ലെയെൻ്റെ വിധി

(മണ്ടുക - ഓടുക ഇണ്ടൽ - ദുഃഖം ഒന്നായതിനെ രണ്ടായിട്ടുകാണാനുള്ള അറിവ് എഴുത്തച്ഛനുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അത് അനേകമായിട്ടാണ് എനിക്ക് കാണപ്പെടുന്നത്. ആദ്യം അത് രണ്ടായിക്കാണാനും അതുരണ്ടും ഒന്നെന്ന് പിന്നീടും മനസ്സിലാക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു)

കൊണ്ടൽ മറഞ്ഞുടനെ തണ്ടേണ്ടതില്ല, കിരി

താണ്ടിക്കഴിഞ്ഞു രവി പണ്ടുള്ളപോലിവിടെ

വീണ്ടും വരുന്നപതിവുണ്ടെങ്കിലും കരി പു-

രണ്ടിട്ടുതന്നെ മതി കണ്ടില്ലെ കൃഷ്ണ! ഹരി

(കൊണ്ടൽ - മേഘം തണ്ടുക - അന്വേഷിക്കുക കിരി - മേഘം

പരിച്ഛിന്നനായി കാണപ്പെടുന്നത്

അജ്ഞാനം കൊണ്ടുമാത്രമാണ്, അത് നശിച്ചാൽ മേഘം മാറി സൂര്യൻ തെളിയുംപോലെ ആത്മാവ് താനേ പ്രകാശിക്കും എന്ന് ശങ്കരവചനം - ആത്മബോധം 5, പക്ഷെ പഠിച്ചത് പുസ്തകത്തിലും മനസ്സിൽ ഇരുളും മാത്രം അവശേഷിക്കുന്നു)

ദൃക്കായനിന്നെ മനമൊക്കെത്തിരഞ്ഞു മൊഴി

കേൾക്കാനുമാശ മറനീക്കീട്ടു നീവരിക

തൃക്കാലെഴുംദ്യുതി വിളക്കായി നിൽക്കണമൊ-

ളിക്കല്ലെ നീ, വഴിതുറക്കില്ലെ കൃഷ്ണ! ഹരി

(ദൃക്ക് - സാക്ഷീഭാവത്തിൽ എല്ലാം കാണുന്നവൻ, ദൃക്-ദൃശ്യവിവേകത്തിലെ അതേ അർത്ഥത്തിൽ)

ഭൃംഗാദിജാലമതു ശൃംഗാരഭാവമൊടെ-

യംഗാരവർണ്ണമലരിൽ ഗാഢമൂർന്നപടി

രാഗാംഭണം മുരളിയിൽ ഗാനമായുയരെ

ഭാഗാർത്ഥി ഞാനരികെ നിൻ ഗാഥ മൂളിയിഹ

(അംഗാരം - ചുവന്ന നിറം അംഭണം - ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത് ഭാഗാർത്ഥി - പങ്കിന് അപേക്ഷിക്കുന്നവൻ ഗാഥ - സ്തുതിഗീതം)

ചെഞ്ചായമിട്ടഴകു് തഞ്ചുന്ന കാലടിക-

ളെഞ്ചുന്നുവെൻ്റെ വിന നെഞ്ചോടലിഞ്ഞ കറ

ചാഞ്ചാടിവന്നു കളകാഞ്ചിക്കിലുക്കമൊടെ

കൊഞ്ചിച്ചിരിച്ച ചിരിയഞ്ചുന്നു കണ്ണു് ഹരി

(എഞ്ചുക - നശിക്കുക/കുറയുക)

നൃത്തം ചവിട്ടി മമ ഹൃത്തും മെതിച്ചതു വി-

ഷത്തോടെ കാളിയനകത്തെത്തിയൂതി പക

പത്തിക്കുമേലെ വടിവൊത്തോരു പാദകല

തത്തിക്കളിച്ചഗതി ചിത്തത്തിലെത്തി ഹരി

മഞ്ഞച്ചയാടകളണിഞ്ഞിട്ടു പുഞ്ചിരി വി-

രിഞ്ഞോരുപൂർണ്ണിമ തികഞ്ഞൊരു കാഴ്ച മമ

പഞ്ഞം കുചേലനു കുറഞ്ഞെന്നപോലിഹ ചൊ-

രിഞ്ഞിട്ടു ചിന്തന വിളഞ്ഞെൻ്റെ കൃഷ്ണ! ഹരി

(പഞ്ഞം - ദാരിദ്ര്യം ചിന്തന - വിചാരിക്കൽ)

അങ്ങുന്നുവന്നു മമ വിങ്ങുന്നമാനസമി-

റങ്ങീടണം, വ്യഥകലങ്ങീടുമാറു ചിതി

താങ്ങിപ്പിടിച്ചു കദനങ്ങൾക്കുമേലനുഭ-

വങ്ങൾ കടഞ്ഞതിനുമങ്ങേയ്ക്കു വെണ്ണ ഹരി

(ചിതി - അറിവ്/ചൈതന്യം കൂർമ്മത്തിലുറച്ചു മന്ഥരപർവതം കടഞ്ഞതുപോലെ ചിതിയിൽ ഉറപ്പിച്ച് അനുഭവങ്ങൾ കൊണ്ട് മനസ്സ് കടയുന്നതായി സങ്കൽപ്പിക്കുന്നു)

പ്രക്ഷുബ്ധമാനസവുമീക്ഷിച്ച ചക്ഷു തവ

കാംക്ഷിച്ചമാനസവുമെൻ ക്ഷുദ്രമായ മതി

വിക്ഷേപമെന്നവ വിവക്ഷിച്ചുതന്നിവനൊ-

രക്ഷൗണിണിപ്പടയിലക്ഷാമ കൃഷ്ണ! ഹരി

(ഈക്ഷിക്കുക - കാണുക/നോക്കുക ചക്ഷു - കണ്ണു് വിക്ഷേപം - മായയുടെ 2 ശക്തികളിലൊന്ന്; ആവരണം സത്യം മറയ്ക്കുമ്പോൾ വിക്ഷേപം മറ്റൊന്നിനെ ആ സ്ഥാനത്ത് തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ചുകാണിക്കുന്നു. അക്ഷാമ - ക്ഷാമം ഇല്ലാത്ത )

ഭള്ളോടു കൂടിയൊരു കള്ളം കളങ്കമന-

മള്ളിപ്പിടിച്ച വിഷവള്ളിയ്ക്കിതെന്തു ചുറ

മുള്ളോടുകൂടിയതു നുള്ളിക്കളഞ്ഞ തവ

കള്ളച്ചിരിയ്ക്കഴകിലുള്ളോരു കാന്തി ഹരി

(ഭള്ള് - അഹംഭാവം/ധിക്കാരം ചുറ - ചുറ്റ്/വളയം)

ഒട്ടുന്ന പാശമിഹ പൊട്ടാത്തൊരാ ലതിക

കെട്ടുള്ളബന്ധമതു വിട്ടിട്ടു പോവതിനു

കൂട്ടായി വന്നു വഴികാട്ടുന്നൊരെന്നുടയ

പട്ടാഭിരാമ! മനമൊട്ടാകെ കൃഷ്ണ! ഹരി

സ്പഷ്ടം ഭവാൻ്റെയൊരു ദൃഷ്ടിക്കിവൻ സപദി

നഷ്ടക്കയം കയറി കഷ്ടത്തിനെന്തറുതി!

മിഷ്ടപ്രസന്നസുമവൃഷ്ടിക്കുമൊത്ത ചിരി

സൃഷ്ടിച്ചു പൊൻപുലരി ശിഷ്ടന്നു കൃഷ്ണ! ഹരി

(സപദി - ഉടനെ/തത്ക്ഷണം മിഷ്ട - നനഞ്ഞ/തളിക്കപ്പെട്ട/മാധുര്യമുള്ള ശിഷ്ട -

ശാസിക്കപ്പെട്ട /നല്ലരീതിയില്‍ വളര്‍ത്തപ്പെട്ട)

നീ വാഴുമെൻ്റെമനമോ വാഗതീതരുചി

തേവാരനേരമതു ഭാവാനുബന്ധശതി

പൂവായിയേകി തതി നാവാൽ ജപിച്ച കതി

എൻ വാങ്മയപ്രതിമ നീ വാരിജാക്ഷഹരി

(വാഗതീത - വാക്കുകള്‍കൊണ്ടു വെളിപ്പെടുത്താനാവാത്ത രുചി - ഭംഗി/ശോഭ/നിറം

തേവാരം - ഈശ്വരപൂജ

ഭാവാനുബന്ധം - ഏതെങ്കിലും ഒന്നിനോടുള്ള സ്വാഭാവികപ്രതിപത്തി

ശതി - നൂറുമടങ്ങായ. തതി - സമൂഹം/കൂട്ടം. കതി - എത്ര

വാങ്മയം- വാക്സ്വരൂപം)